Αλλαγές στην έννοια της θεραπείας της οξείας ΕΒΦΘ

Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT) των κάτω άκρων είναι μια κοινή ασθένεια που προκαλείται από πήξη του αίματος στις βαθιές φλέβες των κάτω άκρων και απόφραξη του αυλού, με αποτέλεσμα μια σειρά κλινικών συμπτωμάτων.

Η DVT είναι η τρίτη μεγαλύτερη αγγειακή νόσος μετά τις εγκεφαλοαγγειακές και στεφανιαίες παθήσεις, και η συχνότητά της αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.Η DVT περιλαμβάνει μια σειρά από παθοφυσιολογικές διεργασίες και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν πνευμονική εμβολή, σύνδρομο βαθιάς φλεβικής θρόμβωσης και τελικά να οδηγήσουν σε αναπηρία ή θάνατο.

Ειδικότερα, οι ασθενείς με DVT που επιτίθενται στο νοσοκομείο συχνά συνδυάζονται ή δευτερογενείς σε άλλες ασθένειες, όπως ορθοπεδική αρθροπλαστική, πολλαπλό τραύμα, σπονδυλική στήλη ή νευροχειρουργική, μαιευτική και γυναικολογία, ογκολογία, χρόνιες παθήσεις εσωτερικής ιατρικής κ.λπ. σχεδόν σε κάθε θάλαμο του γενικού νοσοκομείου και έχουν τα χαρακτηριστικά της κρυφής έναρξης, το 80% των ασθενών δεν έχουν κλινικά συμπτώματα στο αρχικό στάδιο και συχνά συμβαίνει αιφνίδιος θάνατος εάν η διάγνωση και η θεραπεία δεν είναι έγκαιρη.

Στο μεταγενέστερο στάδιο, δεν είναι μόνο επιρρεπείς σε υποτροπή αλλά έχουν και υψηλές μακροχρόνιες επιπλοκές.Μεταξύ αυτών, το ποσοστό υποτροπής της ΦΘΕ σε 5 χρόνια είναι 24,3%, και το ποσοστό υποτροπής της ΦΘΕ σε 8 χρόνια είναι 29,7%.Το ποσοστό επίπτωσης του μεταθρομβωτικού συνδρόμου (PTS) μπορεί να φτάσει περισσότερο από 65%.Η χρόνια πνευμονική υπέρταση (CTEPH) έχει επίσης υψηλή συχνότητα, Το κόστος θεραπείας είναι υψηλό, γεγονός που επιφέρει μεγάλη οικονομική επιβάρυνση στους ασθενείς.Ως εκ τούτου, η καλύτερη πρόληψη και θεραπεία της DVT είναι μια ευρέως διαδεδομένη ανησυχία των κλινικών γιατρών.

Τα τελευταία χρόνια, νέα από του στόματος αντιπηκτικά έχουν αναπτυχθεί και χρησιμοποιούνται ευρέως, τα προϊόντα των φίλτρων της κατώτερης κοίλης φλέβας βελτιώνονται συνεχώς, η κλινική εφαρμογή έχει ωριμάσει και τυποποιηθεί, οι θρομβολυτικοί καθετήρες και οι μηχανικές δυναμικές συσκευές αφαίρεσης θρόμβου έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως και η έννοια της θεραπείας της DVT έχει σταδιακά αλλάξει.

Τα τελευταία 20 χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι έχει περάσει από τέσσερα στάδια: απόδοση σημασίας στη θεραπεία των συμπτωμάτων, έλεγχος της εξάπλωσης του θρόμβου, απόδοση σημασίας στην αφαίρεση θρόμβου και απόδοση σημασίας στην εξάλειψη της αιτιολογίας.